Absurdy reklamy #2. Skrajności...

Autor: Administrator bloga - 3 Comments
Dziękuję za komentarze do wpisu pt.

Absurdy reklamy


Nie ze wszystkimi się zgadzam, ale i zgodności nie oczekuję od Was. Powtarzam jednakże, że jestem wrogiem filozofii ALBO-ALBO w tym temacie, jak i w wielu innych dziedzinach życia, czy też minimalistycznej filozofii.

Czy blogerzy przyjmując kilka bannerów z AdSense sprzedają się za waciki, jak argumentował jeden z dyskutantów? Czy reklama na blogu, np. w postaci przyjęcia tekstu sponsorowanego, jest obciachem?

Nie. Wg mnie. Znacznie większym obciachem dla mnie jest obecna na blogosferze wszechobecna autopromocja, autoreklama, lans.

W robieniu z siebie nadętego autorytetu, jaśnie panny czy innego księcia na białym koniu upatruję większego obciachu, niż z kilku, nawet nietrafionych postów reklamowych na blogu. 

Jestem blogerką - jestem ekspertką. Jestem blogerem - jestem mentorem. Te właśnie tezy wypowiadane wprost, lub nie wprost przez osoby zainteresowane, są dla mnie żenujące.

Jeśli do tego dodamy dobieranie sobie "blogowego towarzystwa" i robienie kółka wzajemnej adoracji takich "ekspertów i mentorów", dodaje to przysłowiowej wisienki na torcie śmieszności.

Wiele bowiem rzeczy na blogosferze JEST REKLAMĄ, poczynając od promowania własnego bloga na linkach w komentarzach, po nadmierne pompowanie własnej reputacji na blogach.

Myślę, że wyraziłem się jasno. Po prostu nie popadajmy w skrajności!

Na zakończenie dzisiejszej notki, kolejny absurd reklamowy, co najmniej dziwny, jeśli nie zniesmaczający, tj. jeżdżąca reklama autokarowych wycieczek do Auschwitz w wykonaniu czeskiego biura podróży. Patrzę na to i mnie zatyka... po prostu nie mam żadnych komentarzy...

Źródło: Dziennik Narodowy

Popularne posty z tego bloga

Spotkania klasowe po latach - dlaczego wszyscy pieprzą, że to nie ma sensu?

Autor: Administrator bloga -
Obraz
W sobotę mam spotkanie klasowe po kilkunastu latach. Plan jest taki, że zwiedzimy starą szkołę, potem zaliczymy jakiś obiad a potem jeden fajny lokal. Na spotkaniu będzie max. kilkanaście osób, tyle ile jeszcze choćby sporadycznie utrzymuje ze sobą choćby kontakt przez znajomych. Na ostatnim spotkaniu kilka lat temu były różne osoby z klasy - i takie co się lubiły i takie co się nie lubiły za szczególnie. Siedziało się oczywiście pół wieczoru z jednym czy drugim kolegą, z którym człowiek ma po dziś dzień częsty kontakt przez net, ale praktycznie pogadało się z każdym, a po latach podeszło się, stuknęło kieliszkiem i w dobrym humorze pogadało także z tymi osobami, z którymi kiedyś były jakieś zgrzyty lata wcześniej. Z perspektywy te pierdoły wydawały się dziecinne i nieistotne. Wszyscy po prostu się dobrze bawili i wspominali szkolne czasy. Spotykam się jednak zewsząd z opiniami potępiającymi spotkania klasowe po latach. Widziałem kilka artykułów krytykujących je, widziałem je na...
Czytaj więcej

Życie analogowe czy cyfrowe?

Autor: Administrator bloga -
Obraz
Całkiem niedawno przez główny blog przetoczyła się dyskusja, która może zaciekawić minimalistów: Książki papierowe czy e-booki… czyli nic nie zastąpi prawdziwej książki. 10 pomysłów na oszczędzanie na książkach.   Czy lepszy jest dotyk papierowej książki, czy plastik w ręce... jeśli jesteście ciekawi - zaglądnijcie do dyskusji. Tymczasem mam kolejny przykład - jakiś czas temu zepsuł się rodzinny tablet i jak na razie jest 3 tydzień w serwisie.... a tymczasem jest ochota na ulubione gry z Androida... co robić? Na przykład  kupić coś takiego i przejść na zabawę analogową. Mimo postępu techniki, jestem człowiekiem wychowanym w epoce analogowej... dla mnie winyl będzie brzmiał zawsze lepiej niż mp3, dla mnie dobra komedia w teatrze zawsze będzie lepsza niż amerykański teen movie w telewizorni a  książka czy gazeta będzie lepsza od czytnika e-bookow. Co Wy na to?
Czytaj więcej

Dorodango

Autor: Administrator bloga -
Obraz
Japońska sztuka wyrabiania charakterystycznych kul z mieszaniny wody i różnych sypkich substancji (najczęściej ziemi), polegająca na żmudnym formowaniu błota w kształt kuli i nakładaniu coraz drobniejszych, suchych warstw surowca dzięki czemu po wypolerowaniu w końcowej fazie można otrzymać delikatną, gładką kulę o wysokim połysku przypominającą marmur lub kulę bilardową. W sumie, jeśli chodzi o aspekt minimalistyczny, jest to rzecz zbędna, nie przynosząca żadnego wymiernego pożytku. Sztuka dorodango wydaje się zupełnie bezsensowna, jednak zdecydowanie ma w sobie jakiś nieodparty urok.  Azjatycka sztuka, czy powrót do lat dzieciństwa i lepienia kulek z błocka i gliny ;-) Zdecydujcie sami ;-)
Czytaj więcej